به نقل از دیلی میل، محققان دانشگاه مرکز پزشکی کانزاس در پژوهشی جدید دریافتند جنین در رحم مادر می‌تواند صداهایی نظیر گفتار را هر چند خفیف بشنود و تفاوت میان یک زبان خارجی را با زبان مادری تشخیص دهد.

با این که صداهایی که جنین می‌شنود، خفیف است؛ اما با این وجود می‌تواند ریتم و ضرباهنگ زبان را درک کند و بر همین اساس قادر به تمایز میان زبان‌های خارجی با زبان مادری است.

دکتر "یوتاکو مینای"، استاد زبان‌شناسی و سرپرست گروه تحقیقاتی گفت: تحقیقات ما نشان می‌دهد توسعه زبان مادری در ذهن نوزاد خیلی زود آغاز می‌شود، تنها چند روز پس از تولد. نوزادان چند روز بعد از تولد به تفاوت در ریتم زبان‌ها حساس هستند.

مطالعات اخیر این موضوع را با اندازه‌گیری تغییرات در رفتار نوزادان پس از تولد تایید کرده بود؛ به عنوان مثال با آزمایش چگونگی تغییر در روند مکیدن شیر از سینه مادر توسط نوزاد، هنگامی که گفتار از یک زبان به زبان دیگری با ریتم متفاوت از زبان قبلی تغییر می‌کرد.

همین باعث شد تا محققان راجع به این که آیا نوزاد قبل از تولد هم توانایی تمایز بخشیدن میان زبان مادری با دیگر زبان‌ها را دارند یا خیر، کنجکاو شوند.

دکتر مینای افزود: جنین در رحم مادر می‌تواند تقریبا همه چیز را با صدای ضعیف بشنود و هیچ یک از آزمایشات قبلی از دستگاه دقیقی به نام "مگنتوکاردیوگرام" (MCG) که در آزمایشات ما مورد استفاده قرار گرفت، بهره نبرده بودند و در عوض از امواج فراصوت (سونوگرافی) برای این منظور استفاده شده بود.

"MCG" دستگاهی است که میدان مغناطیسی ایجاد شده توسط فعالیت الکتریکی قلب را اندازه‌گیری کرده و ضربان قلب، تنفس و دیگر فعالیت‌های بدنی را ثبت می‌کند.

دکتر گاستافسون، عصب شناس و یکی دیگر از محققان دانشگاه کانزاس می‌گوید: مغز جنین به سرعت در حال توسعه و تشکیل شبکه‌های عصبی است، ضمن این که رحم یک مکان پر سر و صدا است.

جنین در رحم صدای ضربان قلب مادر و صدای سخن گفتن مادرش را به خوبی صدای روده‌های وی می‌شنود. بخش شنوایی جنین بدون در معرض صدا قرار گرفتن و تحرک و فعالیت کافی، تکامل پیدا نخواهد کرد.

محققان 24 مادر که 8 ماهه باردار بودند را با "MCG" مورد بررسی قرار دادند. آنها یک بلندگوی دو زبانه داشتند که دو پخش کننده مختلف -یکی به زبان انگلیسی و دیگری به زبان ژاپنی- به طور پیوسته برای جنین پخش می‌شد. این دو زبان به دلیل تفاوت در ریتم‌هایشان انتخاب شدند.

محققان ابتدا گفتار انگلیسی را برای جنین‌ها پخش کردند، سپس گفتار ژاپنی برای آنها پخش شد و مشاهده شد که میزان ضربان قلب جنین پس از شنیدن زبان غیر مادری (ژاپنی) تغییر کرد. در حالی که ضربان قلب جنین‌ها وقتی به جای گفتار ژاپنی مجددا گفتار انگلیسی پخش شد، بدون تغییر بود.

با توجه به این که این دو گفتار توسط دو فرد مختلف قرائت شده بود، محققان احتمال دادند که شاید جنین‌ها به تغییر صدای افراد واکنش نشان داده‌اند و نه به تغییر زبان. بنابراین تصمیم به تکرار آزمایش در شرایطی که هر دو زبان را یک نفر قرائت کند، گرفتند. نتایج در آزمایش جدید با آزمایش قبلی یکسان بود و محققان دریافتند که جنین به تغییر زبان واکنش نشان می‌دهد.

این نتایج نشان می‌دهد که توسعه زبان به احتمال فراوان در داخل رحم آغاز می‌شود و جنین گوش خود را از یک ماه قبل از تولد با سیگنال‌های گفتاری زبانی که در آینده صحبت خواهد کرد، تنظیم می‌کند.

این‌ها یافته‌هایی بسیار هیجان انگیز برای تحقیقات علمی پایه در مورد زبان است. همچنین این یافته‌ها قابلیت به کارگیری در زمینه‌های دیگر را نیز دارند.